ترنّم نامه

ترنّم جان  ، دخترم سلام الان كه دارم اين مطلب رو واست مينويسم 5 ماه و 16 روز و 14 ساعته كه تو دل ماماني هستي و الان تقريباً 700 گرمي وزنت شده. الهي كه بابا دورت بگرده يه چند روزي بود كه تكون نميخوردي تو شكم ماماني ، البته نه اينكه اصلاً تكون نخوري ، بعد از اون تكوناي زيادي كه هفته پيش ميخوردي كه به قول ماماني داشتي ورزش صبحگاهي انجام ميدادي طوري كه از روي شكم ماماني حركتات معلوم بود ، يه دو سه روز شده بود كه خيلي كم ورجه وورجه ميكردي. من و ماماني خيلي نگرانت شده بوديم تا اينكه يه شب وقتي من داشتم باهات حرف ميزدم و قربون صدقت ميرفتم بهت گفتم : واسه بابايي يه خورده ورجه وورجه كن دخمل بابا. اونوقت تو شروع كردن به تكون خوردن و ورجه وو...

ترنّم جان  ، دخترم سلام چند روز پيش يعني دقيقاً پنج شنبه 91/7/6 با ماماني رفتيم قشم واسه خريد سيسمونيت، وقتي رسيديم درگهان اول قرار شد همه جا رو بگرديم و قيمت بگيريم بعد بريم قشم هم قيمت بگيريم، هر كجا كه قيمتش مناسب تر بود از همونجا خريد كنيم. يه ليست بالا بلند هم از كليه وسايل مورد نيازت از اينترنت و اينور و اونور تهيه كرده بوديم. بعداز اينكه درگهان رو گشتيم رفتيم قشم اونجا رو هم قيمت گرفتيم ولي خدائيش تنوع جنسي كه توي درگهان بود خيلي بيشتر از قشم بود. تصميم گرفتيم با ماماني كه صبح فرداش بريم درگهان خريداتو انجام بديم و از همونطرف هم بريم سمت بندر لافت و برگرديم خونه. بابا جون از اونجائيكه دوست داشتيم واست بهترينها رو بخريم ...

ترنّم جان  ، دخترم سلام بعد از اينكه جواب آزمايشت رو برديم دكتر واسه ماماني سونوگرافي NT رو پيشنهاد كرد و ما در تاريخ 18 تيرماه 1391 رفتيم سونوگرافي NT كه يكي از مطمئن ترين روشهاي غربالگريه كه اگر خدايي نكرده ناهنجاري خاصي داشته باشي نشون ميده ، كه خوشبختانه صحيح و سالم بودي. نميدوني وقتي كه توي سونوگرافي دكتر تو رو نشونمون داد چقدر من و ماماني از ديدنت خوشحال شديم و توي پوست خودمون نمي گنجيديم. باورمون نميشد اين فرشته ي كوچولو كه توي رحم ماماني خوابيده تو باشي... وقتي كه دكتر داشت تو رو نشون من و ماماني ميداد و ميخواست گردي جمجمه ي سرت رو نشونمون بده تو يدفعه اي چرخيدي و روتو به ما كردي كه من و ماماني خيلي ذوقت كرديم، از اون سون...

ترنّم جان  ، دخترم سلام ميخوام واست از روزي بگم كه من و مامان فهميديم خدا تو رو به ما هديه كرده، اون روز 2 خرداد 1391 بود كه من و مامان فهميديم كه تو توي وجود ماماني داري شكل ميگيري ، مامان كه خيلي شوكه شده بود آخه چند وقتي بود منتظرت بود ديگه كم كم داشت نااميد ميشد ، من هم خيلي خوشحال شده بودم آخه راستشو بخواي مامان به اصرار من بود كه قبول كرد بچه دار بشيم، فكر ميكرد هنوز آمادگيشو نداره. فرداي همون روز رفتيم آزمايشگاه تا مطمئن بشيم، كه ساعتاي 7و8 شب بود كه جواب آزمايش رو گرفتيم و جواب مثبت بود  من و مامان از اينكه تو قرار بود به جمعمون اضافه بشي خيلي خوشحال بوديم، البته واست از خوشحالي خاله ها و مامان بزرگي و بقيه بگم كه...

ترنّم جان ، دخترم سلام   اول از هر چيزي بايد بگم كه نميدوني من و مامانت چقدر از بودن تو خوشحاليم و چقدر واسه ديدنت ثانيه شماري ميكنيم. اين وبلاگ رو برات درست كرديم تا تمام خاطرات و لحظاتي رو كه با تو سپري كرديم و ميكنيم اينجا بنويسيم تا وقتي بزرگ شدي بخوني و هرآنچه كه لازمه از دوران كودكي و تولدت بدوني در دسترست باشه و البته بفهمي كه مامان و بابا چقدر دوست دارن و واست زحمت كشيدن. از اونجايي كه وبلاگتو تازه ساختم كليه اتفاقات اين 5 ماه گذشته رو كم كم با عنوان "خاطرات نيمه اول" برات مينويسيم. (دوست داريم)M&Y ...